عوامل موثر بر بروز متاستاز در بیماران سرطان پستان با استفاده از مدل شکنندگی

زمینه و هدف: عوامل متعددی برای بروز متاستاز وجود دارند که در مطالعات مختلف بررسی و شناخته شده اند اما با این وجود با معلوم بودن این عوامل همیشه نمی توان بروز متاستاز را به طور دقیق پیش بینی نمود. یکی از انواع مدل هایی که برای تحلیل داده های بازگردنده و در نظر گرفتن عدم همگنی بین بیماران به کار می رود، مدل شکنندگی است. هدف این مطالعه کاربرد یک مدل شکنندگی بر داده های سرطان پستان و به دست آوردن عوامل موثر بر متاستاز است. مواد و روش ها: در این مطالعه بقا، 133 زن مبتلا به سرطان پستان که طی سال های 1384 تا 1386 برای درمان به بیمارستان شهید فیاض بخش تهران مراجعه نمودند مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران تا فروردین سال 1390 مورد پی گیری قرار گرفته و آخرین وضعیت آنان ثبت گردید. برای تحلیل داده ها از مدل بقای شکنندگی استفاده شد. توزیع مولفه شکنندگی گاما با میانگین یک و واریانس θ فرض شد واجرای مدل و تحلیل داده ها در نرم افزار r انجام شد. یافته ها: نرخ بقای سه ساله و پنج ساله بدون بیماری برای بیماران، به ترتیب برابر با 78/0 و 72/0 بود. خطر وقوع متاستاز در طول دوره پی گیری حداکثر 43 درصد برآورد گردید. درجه بدخیمی تومور و تعداد گره های درگیر، عامل پیش آگهی دهنده در بروز متاستاز شناخته شدند و واریانس شکنندگی برابر با 27/4 به دست آمد(001/0= p). نتیجه گیری: با توجه به معنی داری واریانس مولفه شکنندگی، بیمارانی که دارای متغیرهای توضیحی یکسانی هستند نیز دارای خطر وقوع متاستاز متفاوتی هستند و ویژگی های فردی و اختصاصی بیماران در بروز متاستاز اثر معنی دار دارد.